محبی، عبدالله: چهارم خرداد ۱۳۴۳، روستای حسین‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش محمد، کارگر بود و مادرش لیلا نام داشت. تا چهارم ابتدایی درس خواند. سال ۱۳۶۱ ازدواج کرد. به عنوان سرباز ژاندارمری در جبهه حضور یافت. یکم دی ۱۳۶۲، در سقز هنگام درگیری با گروه‌های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهر قزوین قرار دارد.
حدیث شهدا:
شادی روح شهدا صلوات
شهیدان از نفس افتادند تا ما از نفس نیفتیم
شهیدان قامت راست کردند تا ما قامت خم نکنیم
شهیدان به خاک افتادند تا ما به خاک نیفتیم
به هر که، هرچه داشتی بخشیدی ،حتی تیر‌ها هم
از پیکرت ، خون نوشیدند
شهادت؛ عشق به وصال محبوب و معشوق در زیباترین شکل است.
وقتی عقل عاشق شود! عشق عاقل می‌شود.و شهید می‌شوی…
ورود / عضویت
